گذشت روزی که بی‌ سنگرهمه در خویش میمردیم

گذشت اون روزگاری که فریب از ماه میخوردیم

گذشت فصل شب و وحشت گذشت آب از سرِ دریا

چه معصومانه دل‌ بستیم از اون کابوس به این رویا

گذشت فصلی که می‌گفتند ستاره‌ها همه ممنوع

رسید نسلی که میپرسه آهای سهم من از من کو

بذار فردا اگه مردیم بدونن ما کیا بودیم

بفهمن که چی‌ میخواستیم ببینن هم صدا بودیم

نترسیدیم از این کابوس خدا و دینِ اجباری

از این خونی که بر خاکِ از این تصویر تکراری

نترسیدیم و ترسیدن از این هجومِ دریایی

همین روزاست که پیروزیم چه اتفاقِ زیبایی...

                                                             آوش

.

نظرات شما عزیزان:

ahoo

ساعت13:13---22 ارديبهشت 1391

متن قشنگی بود

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: